Πριν από 4 χρόνια άρχισε για μένα και για μερικούς καλούς φίλους και συνεργάτες ενα υπέροχο ταξίδι.
Πραγματοποιώντας ένα παιδικό όνειρο αναλάμβανα την Προεδρεία της ομάδας που μεγάλωσα και αγάπησα,οσο λίγα πράγματα στην ζωή μου.
Αυτό το υπέροχο ταξίδι πού κράτησε μέχρι σήμερα,επεφύλαξε για μένα χιλιάδες χαρές και συγκινήσεις,αλλά και πολλές πίκρες και απογοητεύσεις.
Άλλωστε αν δεν τα είχε όλα αυτά τι ταξίδι θα ήταν.
Μαζί με τους συνεργάτες μου,δώσαμε πραγματική μάχη,προκειμένου να περάσουμε μια νέα πρωτόγνωρη για την περιοχή μας νοοτροπία.
Την προώθηση στην πρώτη ομάδα των παιδιών της Ακαδημίας του Συλλόγου,και την στελέχωση της,από νέους που να προέρχονται μόνο από την περιοχή μας.
Και το καταφέραμε!
Και στην προηγούμενη σαιζόν,φτάσαμε και κοντά στην άνοδο,αποδίδοντας κατά γενική ομολογία καταπληκτικό ποδόσφαιρο.
Όλα τα ωραία όμως κάποτε τελειώνουν.
Και πραγματικά όταν νοιώθεις πώς δεν έχεις πια να δωσεις,θα πρέπει να ξέρεις και να φεύγεις,όσο και αν αυτό σε πονά και σε γεμίζει λύπη.
Ο κύκλος μου θεωρώ πώς έκλεισε.
Επιτυχημένα,αποτυχημένα δεν εχει σημασία.
Ειναι η ώρα νέα,φρέσκα,κεφάτα άτομα να πάρουν την ομάδα στα χερια τους.
Και τους καλώ να το κάνουν.
Εγώ θα είμαι δίπλα τους.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τους άμεσους συνεργάτες μου,Τάσο Ντουρμα,Διαμαντή Δάβρη,Παναγιώτη Κολιαστάση και Παναγιώτη Στάμου.
Τους πρώην προπονητές της ομάδας Ιωσηφίδη Βαγγέλη και Λίγγο Βαγγέλη.
Τον αγαπημένο μου Σωτήρη Βίνο που τόσο λείπει,τόσο από την ομάδα,όσο και από μένα.
Και όλους τους ποδοσφαιριστές,μικρούς και μεγάλους που στήριξαν και στηρίζουν την ομάδα μας.
Στις επόμενες μέρες θα δρομολογήσω όλες τις διαδικασίες προκείμενου να επιτευχθεί η ομαλή μετάβαση της διοίκησης της ομάδας σε νέα ικανά άτομα.
Παραμένω εραστής του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου,και δηλώνω αιώνια ερωτευμένος με τον ΠΑΣ Ωρωπός και την φανέλα του.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς
Ζαφείρης. Στέφανος.
